Profile: NEGATYW
Films comments:
Z przyjemnością oglądało się
film Ogród Luizy w ramach TPS.
Film ciekawy. Urzekła mnie gra
głównych bohaterów:gangstera, w
którym ujawniają się ludzkie
uczucia jak czułość, miłość,
opiekuńczość, oraz Luizy,
psychicznie chorej dziewczyny.
Fabio, w zakładzie
psychiatrycznym poznaje Luizę
którą, ojciec postanawia
ubezwłasnowolnić, dbając o swoją
karierę.
Podobnie jak mnie, tak i
Fabia – ujęła prostota,
niewinność i delikatność
dziewczyny. Po wyjściu z zakładu
postanawia zaopiekować się Luizą
i zabiera ją ze szpitala do
siebie. Dziewczyna wreszcie jest
szczęśliwa, raduje się jak
dziecko najmniejszym szczegółem;
wodą, kwiatem który rośnie.
Zastanawiające i dające do
myślenia są jej wypowiedzi: „
gdy się rodzi nowe życie to tak
jakby ktoś zapalił lampkę we
wszechświecie”.
Kwiat paproci pokazał
swoje piękno.
historia miłosna, lekka z
humorem. Najważniejsze, że nie
oderwana od rzeczywistości.
Obrazuje w jaki sposób kłamstwo
i manipulacja może ścierać się z
uczciwością, prostolinijnością i
naiwnością. Obserwując
poczynania bohaterów śmiało
można zadać pytanie: kto tu kogo
przechytrzy, kto wygra pojedynek
o miłość?
I tak niejaka Anna,
studentka ogrodnictwa, dorabia
jako dozorczyni. Wynajmuje
wspólne lokum z koleżanką, razem
snują też marzenia związane z
pewnym bankierem, który jednak
nie zwraca na nie najmniejszej
uwagi aż do czasu gdy...
Swoją rolę odgrywają też
tu kwiaty a szczególnie kaktus.
Ania jest dziewczyną kochającą
kaktusy, mówi do nich, nadaje im
imiona. Wydaje się być
najodpowiedniejszą osobą,
potrafiącą w kłamcy i cyniku
dostrzec dobro i zmienić go. W
każdej miłości udział swój mają
kwiaty, ale są to zazwyczaj
róże. W tej - kaktusy. Jest
jednak coś co je łączy. Mają
kolce.
Pech sprawia, iż fortuna
odwraca się od naszego modela i
nie mając wyjścia - musi się
żenić. Rozpoczyna więc
gorączkowe poszukiwanie tej,
która zgodziłaby się wcielić w
rolę fałszywej narzeczonej.
Z przyjemnością oglądało się
film Ogród Luizy w ramach TPS.
Film ciekawy. Urzekła mnie gra
głównych bohaterów: gangstera, w
którym ujawniają się ludzkie
uczucia jak czułość, miłość,
opiekuńczość, oraz Luizy,
psychicznie chorej dziewczyny.
Fabio, w zakładzie
psychiatrycznym poznaje Luizę
którą, ojciec postanawia
ubezwłasnowolnić, dbając o swoją
karierę.
Podobnie jak mnie, tak i
Fabia – ujęła prostota,
niewinność i delikatność
dziewczyny. Po wyjściu z zakładu
postanawia zaopiekować się Luizą
i zabiera ją ze szpitala do
siebie. Dziewczyna wreszcie jest
szczęśliwa, raduje się jak
dziecko najmniejszym szczegółem;
wodą, kwiatem który rośnie.
Zastanawiające i dające do
myślenia są jej wypowiedzi: „
gdy się rodzi nowe życie to tak
jakby ktoś zapalił lampkę we
wszechświecie”.
Kwiat paproci pokazał swoje piękno.
Film "innej generacji". Nie ma tu wartkiej akcji, całe minuty bez wypowiedzianego choćby jednego słowa. Ukazany jest ginący świat doliny Jangcy. Obserwujemy tu podróż bohaterów po zrujnowanym mieście. Okruchy życia jakie da się tu zaobserwować, to jedynie fragmenty egzystencjalnej drogi człowieka. Gest, słowo, pojedynczy obraz - wszystko to układa się w kompozycje opowiadającą o przemijaniu. Dla fanów kultury i filozofii Chin "Martwa Natura", będzie idealną pozycją. Jednak osoby szukające rozrywki bądź też akcji, powinny film ten omijać szerokim łukiem.
Film przybiera na swojej zmianie wraz z rozmiarem brzucha głównej bohaterki. Fabularny embrion zachowujący na początku główne cechy komedii obyczajowej - nabiera nieoczekiwanych kształtów. Film stanowi przewrotną ilustrację nauki kościoła katolickiego wg. którego pożycie przedmałżeńskie jest grzechem. Owszem, do poczęcia dochodzi w skutek nieużywania przez młodych środków antykoncepcyjnych. Ktoś pewnie powie, że i tak popełnili grzech. Może i tak, ale przynajmniej uniknęli jeszcze większego.Na uwagę zasługuje fakt, że poza początkowym zbliżeniem w związku Juno i Bleekera nie ma seksu. Bohaterowie ograniczają się jedynie do pocałunków.Reżyser nie promuje tutaj prostych recept, tym filmem jakby broni prawa do niedojrzałości, nie warto bowiem na siłę udawać dorosłego. Do wszystkiego trzeba dojrzeć a tym bardziej do miłości i rodzicielstwa. Cała siła, piękno i głębia filmu tkwi w jego bezpretensjonalności.
Mrocznythriller braci Coen,
rozwijający się w prawdziwy
dramat egzystencjalny. Widoczne
sąwszystkie elementy stylu
rodzeństwa, łącznie z czarnym
humorem, umiejętnościąwygrania
najdrobniejszych dialogów czy
scen. Co więcej, tematy
przewijające sięw twórczości
Coenów osiągają nową głębię.
Wraca stary temat milczenia
podany wzupełnie nowy, twórczy i
autorski sposób.
Wychodząc od banalnego
zdarzenia (znalezienie walizki
pełnej pieniędzy,
będącejpozostałością po
gangsterskich porachunkach)
braci Coen kreślą
pesymistycznyobraz świata w
którym nastąpiły nieodwracalnie
zmiany stopniową prowadzące
dojego rozkładu. Zresztą cała
fabuła jest tu podporządkowana
obrazom przenikaniasię sił dobra
i zła w walce o ludzką duszę.
Dobro ukrywa się pod
postaciąstarego szeryfa Bella
nie pojmującegoprawideł czasów,
w jakich przyszło mu żyć; zło
natomiast przybrało
postaćdemonicznego Chigurha,
doskonale poruszającego się w
znanych mu realiach. Graidzie o
życie Mossa, zwykłego kowboja,
któremu w ręce wpadają dwa
milionydolarów.
W ciepły wrześniowy wieczórprofesor Ethan Learner wraz ze swoją żoną Grace i córką Emmą słuchająwiolonczelowego recitalu, ich 10-letniego syna Josha. W drodze powrotnej dodomu wszyscy zatrzymują się na stacji benzynowej. Tam, w jednej tragicznejchwili, los zabiera im Josha na zawsze. W ten sam wieczór prawnik Dwight Arno ijego 11-letni syn Lucas oglądają mecz baseballowy. Po meczu odwożąc chłopca doRuth Wheldon - byłej żony i matki Lucasa, dochodzi do wypadku, który trwazaledwie chwilę. Ethan jest jedynym świadkiem, który widzi Dwighta uciekającegow panice z miejsca zdarzenia, U Ethana, z każdym dniem pogłębia się obsesjaodszukania zabójcy i dokonania na nim zemsty. Jego żona coraz bardziej obawiasię, że szaleństwo męża doprowadzi do rozpadu rodziny. W tym samym czasieDwight zadręcza się tym, że jego była żona Ruth pozbawi go spotkań z synemwykorzystując fakt złamania przez niego prawa. Zmagając się z własnymsumieniem, Dwight ukrywa popełnioną zbrodnię, by w ten sposób ratować własnąrodzinę. Wszystko zmienia się w chwili, gdy kancelaria Dwighta wyznacza go doprowadzenia sprawy Learnerów. Konfrontacja obydwu mężczyzn staje się tylkokwestią czasu...
Będącyadaptacją jednej z
najlepiej ostatnio przyjętych
powieści, film "Chłopiec
zlatawcem" jest pełną emocji
opowieścią o przyjaźni,
rodzinie, trudnych dowybaczenia
błędach oraz powodującej
odkupienie miłości. W
znajdującym się nakrawędzi wojny
Afganistanie, dwóch przyjaciół z
dzieciństwa, Amir i
Hassan,wkrótce zostają
rozdzieleni na zawsze. Słoneczne
popołudnie w Kabulu. Wpowietrzu
czuć radość panującą przed
turniejem puszczania latawców.
Jednak pozakończonym zwycięstwem
konkursie, zdrada jednego z
chłopców
początkujenieprzewidywalną w
skutkach katastrofę.
Pewnegodnia Amir jest
świadkiem tego, jak kierowany
lojalnością wobec
przyjacielaHassan daje się pobić
i zgwałcić trójce wyrostków.
Amir udaje, że nic niewidział.
Zawstydzony heroiczną postawą
Hassana i swoim własnym
tchórzostwem,nie może znieść
obecności chłopca.
historia człowieka który w
jednej chwili traci wszystko i
zostaje zamknięty w więzieniu
swojego ciała a którego jedynym
sprawnym organem jest lewe oko.
Film jest po prostu prawdziwy,
czasami okrutny a czasami smutny
ale przede wszystkim przesycony
pasją życia i zmysłowością.
Dla mnie ten film to
jedna, wielka refleksja nad
człowiekiem i kruchością jego
istnienia. Zaskakujące jest tu
podejście głównego bohatera - do
zaistniałej sprawy. W obliczu
tak wielkiej tragedii ma
poczucie humoru, zachowuje
zdrowy rozsądek, czego dowodem
są jego przemyślenia. To rozrywa
ciasną skorupę człowieczego
umysłu, powodując "burzę mózgu".
Widz zanurza się w
otchłani swojego ciała, jak
nurek w głębinie morskiej.
W nastrój i wymowę całego
filmu świetnie wkomponowuje się
muzyka, która powala (w
pozytywnym znaczeniu) swoim
brzmieniem.
Film wart obejrzenia.
POLECAM GORĄCO!!!
Akcja filmu toczy sie 4 lata
przed wybuchem II
wojnyświatowej. Mała dziewczynka
o imieniu Briony ma bardzo bujną
wyobraźnię dzięki,której jej
przyszła kariera pisarki jest
prawie pewna. Pewnego dnia
obserwuje zukrycia swoją siostrę
Cecylię w trakcie stosunku
seksualnego z Robbim, któryjest
synem gospodyni zajmującej się
domem. Bujna, dziecięca
wyobraźnia podsuwadziewczynce
różne wizje tego wydarzenia.
Robbie trafia do więzienia.
Wybuchawojna, Briony zostaje
pielęgniarką, stawia pierwsze
kroki jako pisarka.
Kobietapowoli zaczyna sobie
zdawać sprawę ze zła, które
wyrządziła przed laty...
Filmpodobnie jak i książka
porusza wiele tematów którymi są
m. in. miłość, wojna,grzech i
odkupienie.
W gruncie rzeczy "Pokuta"
jest bardziej refleksją nad
siłąnarracji i jej rolą w życiu
niż łzawym melodramatem.
Film ogląda się
znakomicie. Pierwsza cześć
dziejąca się wwiejskiej
posiadłości tworzy osobną całość
– jest gęsta, duszna i
przesiąkniętaniezdrową
zmysłowością. Być może jest to
trochę bardziej efekciarskie
niżsubtelne obrazy duetu
Merchant/Ivory, ale z całą
pewnością lepkie i gęste.Druga
cześć to klasyczny, ładnie
skrojony melodramat wojenny.
Pełen pasteli,pocztówkowych
obrazów i ilustracyjnej muzyki.
Całość jednak zmienia
swojąwymowę wraz zakończeniem,
kiedy to, czego się
domyślaliśmy, zostaje przed
namiodsłonięte przez Venensse
Redgrave.
to komedia o perypetiach
czterech kobiet
usiłującychporadzić sobie ze
zwariowanym życiem, które nigdy
nie wygląda tak, jak
sobiezaplanowały.
Wszystkie Lejdis znają się
od dzieciństwa, mieszkałyprzez
lata w jednej warszawskiej
kamienicy, bawiły się na
podwórku-studni ichodziły do tej
samej szkoły. Dwie z nich: Łucja
i Korba do tej pory mieszkająw
mieszkaniach po rodzicach.
Pierwszy moment, w którym
poznajemy Lejdis to zabawa
sylwestrowa,zorganizowana - co
jest wieloletnim zwyczajem
naszych bohaterek - w
samymśrodku lata. Łucja, Korba,
Monia i Gośka wypowiadają
marzenia na nadchodzącynowy rok.
Już następne godziny pokażą, że
życzenia te okażą się trudne, a
wręczniemożliwe do spełnienia.
Dlaczego? To dość oczywiste: z
powodu podłościmężczyzn.
Pożądaj ostrożnie.
Lata 40 ubiegłego wieku. W
okupowanym przez Japończyków
Szanghaju, kiełkującyruch oporu
postanawia dokonać zamachu na
ważnego urzędnika
współpracującego zokupantem
marionetkowego rządu. Do tego
zadania decydują się
wykorzystać"seksapil, broń
kobiecą", uosabianą w filmie
przez niejaką pannęWong.
Misternie pomyślana akcja staje
się oczywiście początkiem
dusznej gryemocji o
nieprzewidywalnym finale.
Lee przypomina, że kino to przede wszystkim, żeby przywołaćtytuł znanej książki, "ciało, gest, ruch". Celebruje ujęcia, skupiasię na spojrzeniach, grze emocji, które rozładowują kompulsywne zbliżeniakochanków. Sceny erotyczne w Ostrożnie, pożądanie stały się przedmiotemkontrowersji, choć po obejrzeniu filmu trudno potraktować to inaczej niż wkategoriach czysto promocyjnych. Akrobatyczny seks jest tu kontrapunktem dlastonowanej narracji całości. Naturalnym rozładowaniem budowanego z chirurgicznąwręcz precyzją napięcia.
...są przejmującym wyznaniem człowieka, który zrobił w życiu tyle, ilepowinien, a mimo to istnienie przeciekło mu między palcami. Józef grzeszył,grzeszy i będzie grzeszyć, ale nie ma zamiaru żałować. Czym byśmy bowiem bylibez naszych win? Jan Svěrák nie uderza w tony rozliczeń i z dyskretną ironiąobserwuje Tkalouna. Jak chociażby w znakomitych scenach nocnych fantazjierotycznych, gdzie przedział, w którym siedzi bohater, odwiedzają kolejnepiękności-konduktorki.
Historia opowiada o trójce
pozornie niezwiązanych ze
sobąosób. Ich niejednoznaczne
postawy i wybory zaowocują
zderzeniem trzechodmiennych
światów: młodego fotografa
Marcina Wilczyńskiego, rudego
chłopca orazfryzjerki Hanki B.
Każde z nich będzie musiało
dokonać świadomego wyboru:
zejśćczy pozostać na ścieżce do
nowego życia, walczyć czy
podporządkować się temu,co
przynosi los? Będą musieli
odpowiedzieć sobie na pytania,
nad którymi do tejpory się nie
zastanawiali: co to jest
moralność, lojalność, przyjaźń?
W Rezerwacie pierwszy raz
od dłuższego czasu
oglądamypełnokrwiste postacie.
Żywi ludzie zamiast
przechadzających się po
ekraniefantomów, będących
nośnikami postaw czy idei.
Nieszczęśliwa Hanka,
staryfotograf pasjonat,
kioskarka, czy chór pijaczków –
wszyscy oni opowiadają namswoją
historię, wzruszają i śmieszą,
nie musząc odpowiadać na
żadne"zapotrzebowanie".
Odpowiadają wyłącznie za siebie.
Nikt tu nam niewciska kitu.
Baśniowość miesza się z
realnością, nie ma w tym
żadnegopęknięcia. Polecam jak
najbardziej!!!
Kobiety najlepiej obserwować
w miejscach, gdzie czują
sięnajbardziej swobodnie. Są
wtedy skore do najintymniejszych
zwierzeń. Wiedząc otym, Nadine
Labaki stworzyła czarujący film
o pięciu zaprzyjaźnionych
kobietachw różnym wieku, które
zawsze spotykają się w salonie
piękności w centrumBejrutu.
Barwny świat pełnokrwistych
kobiecych postaci odsłaniających
swojesekrety przykuwa uwagę i
fascynuje. Jest w nim oczywiście
miejsce na pogawędkio seksie i
problemach z mężczyznami, ale
także na osobiste rozmowy o
religii,niełatwych relacjach z
bliskimi, poważnych problemach.
Kobiety potrafią sięwspierać i
pomagają sobie w
najtrudniejszych sytuacjach – na
tym polega ichsiła.
Karmel to jednak nie tylko
dobra reżyseria izaskakująco
wyrazisty scenariusz, to także
cudowne zdjęcia utrzymane
wkarmelowej kolorystyce i
delikatna, łatwo wpadająca w
ucho muzyka.
główny bohater wypuszczony z więzienia po 15 latach, opowiada najważniejsze wydarzenia ze swojego życia. Za cel obrał - zostanie milionerem, do czego konsekwentnie dążył. Czy mu się to udało? Zobaczcie sami oglądając film. Polecam
II Wojna Światowa zmierza ku końcowi. Miłosz rozpoczyna pracę na stacji kolejowej jako dyżurny ruchu. Życie płynie spokojnym rytmem, w pracy monotonnie. Jedynym urozmaiceniem są przejeżdżające przez stacje "pociągi pod specjalnym nadzorem" z zaopatrzeniem dla niemieckiej armii.
największym atutem jest to, że można usłyszeć w tym filmie oryginalne nagrania słynnej aktorki. Świetny film. Ukazuje trudne życie piosenkarki od dziecka porzuconego przez matkę, wychowanego przez ojca i babkę. Swoją karierę rozpoczyna na ulicy. Oprócz drogi do kariery pokazana jest miłość piosenkarki. Edith bez pamięci zakochuje się w pewnym bokserze, po jego tragicznej śmierci przeżywa załamanie, popadając w coraz większe uzależnienie od narkotyków. Schorowana,ale pełna werwy, nie przebiera w słowach, uwielbia publiczność. Do końca zachowała krystaliczny, dziarski głos. To niezwykły los maleńkiej kobiety, która stała się największą damą francuskiej piosenki.
w swoim mocnym i gęstym od
ukrywanych emocji filmie,
reżyser serwuje szokującą
fabułę, że od przeszłości nie
można uciec.
Na ekranie toczą się więc
dwie historie: teraźniejsza i ta
z przeszłości. Ta druga rzutuje
na tą pierwszą, bo dawne
wydarzenia i emocje - strach
przed prześladowcami i potrzeba
odzyskania czegoś, co być może
jest ukryte w mieszkaniu
Adacherów - motywują Irenę do
działania. Reżyser pokazuje, jak
każdy dzień jest dla kobiety
walką, a każde drobne zdarzenie,
dotyk czy rutynowa rewizja w
supermarkecie, przypominają jej
o przeżytym koszmarze.
Film niepokoi jeszcze w innym wymiarze, stawiając pytania o to, jak dobrze znamy ludzi, z którymi stykamy się codziennie. Irena już od pierwszych scen niepokoi, bo pod jej pozornym opanowaniem kryje się coś dziwnego, osobliwego, a nawet zagrażającego. Jednak Adacherowie wpuszczają ją do domu, dając dostęp do swojej intymności i tajemnic. Niepokój zakrada się tu również za pośrednictwem intensywnej, drażniącej nieraz swą intensywnością muzyki Ennio Morricone. Efekt zagrożenia potęgują ciemnawe, zabarwione na niebiesko zdjęcia Fabio Zamariona, który pozamykał w starannie skomponowanych kadrach kręte schody, odbijające się w lustrach twarze, schnące kwiaty, symbolizujące tu wnętrze bohaterki. Film atakujący mocno zmysły. Klimat jest tu gęsty jak listopadowa mgła, co widzom, którzy wolą subtelniejszą atmosferę w kinie, może się nie podobać. Mnie jednak "Nieznajoma" uwiodła od pierwszych chwil. Podobnie oczarował mnie reżyser, który dokładnie zaplanował i przemyślał każde ujęcie, scenę, zwrot akcji. A jednak jego film wstrząsa swoją gwałtownością i nieobliczalnością, przypomina trochę jazdę kolejką górską. Ale czy nie takich właśnie - mocnych, ale bezpiecznych emocji szukamy w kinie?
Niechciana ciąża młodej kobiety. Decyzja o aborcji podjęta przed strachem zostania samotną matką i w obawie przed otoczeniem. Zobrazowany jest tu dramat i konsekwencje jakie przynoszą ze sobą podejmowane decyzje, a więc nic innego jak wolność wyboru. Film jest niezwykle mocny i autentyczny. Brak dosłowności, reżyser zostawia przestrzeń dla widza, puste miejsca dla wyobraźni. Siła tego filmu tkwi w tym aby nawet to co nieludzkie, zobaczyć ludzkim.
Wstrząsający,przejmujący do
szpiku kości. Tragiczna prawda.
Wspaniała gra aktorska min:
Artura Żmijewskiego, Mai
Ostaszewskiej, Jana Englerta.
Tragizmowi ludzkiego losu
towarzyszą: miłość, oddanie,
tęsknota, jedność. Żona do końca
życia czeka na powrót męża z
niewoli, nie wierzy w jego
śmierć; generał przebywający
razem z oficerami w obozie w
Kozielsku podtrzymuje ich na
duchu, wspiera, dodaje odwagi
kierując do nich krótkie ale jak
wymowne życzenia wigilijne:
"musicie wytrwać bo wez
was nie będzie wolnej Polski"
Wstrząsające sceny
egzekucji polskich oficerów w
lesie pod Smoleńskiem.
Bezlitośnie zadawanej śmierci
towarzyszą dźwięki pojedynczych
strzałów, które niesie echo
między drzewami. Spychacz
zasypuje ciała piaskiem.
O tej zbrodni nikt miał
się nie dowiedzieć...
. Urzekła mnie gra głównych
bohaterów: gangstera, w którym
ujawniają się ludzkie uczucia
jak czułość, miłość,
opiekuńczość, oraz Luizy,
psychicznie chorej dziewczyny.
Fabio, w zakładzie
psychiatrycznym poznaje Luizę
którą, ojciec postanawia
ubezwłasnowolnić, dbając o swoją
karierę.
Podobnie jak mnie, tak i
Fabia – ujęła prostota,
niewinność i delikatność
dziewczyny. Po wyjściu z zakładu
postanawia zaopiekować się Luizą
i zabiera ją ze szpitala do
siebie. Dziewczyna wreszcie jest
szczęśliwa, raduje się jak
dziecko najmniejszym szczegółem;
wodą, kwiatem który rośnie.
Zastanawiające i dające do
myślenia są jej wypowiedzi: „
gdy się rodzi nowe życie to tak
jakby ktoś zapalił lampkę we
wszechświecie”.
Kwiat paproci pokazał
swoje piękno.
wstrząs gwałtownością :)
Film Tornatore niepokoi w
innym wymiarze, stawiając
pytania o to, jak dobrze znamy
ludzi, z którymi stykamy się
codziennie. Irena już od
pierwszych scen niepokoi, bo pod
jej pozornym opanowaniem kryje
się coś dziwnego, osobliwego, a
nawet zagrażającego. Jednak
Adacherowie wpuszczają ją do
domu, dając dostęp do swojej
intymności i tajemnic. Niepokój
zakrada się tu również za
pośrednictwem intensywnej,
drażniącej nieraz swą
intensywnością muzyki Ennio
Morricone. Efekt zagrożenia
potęgują ciemnawe, zabarwione na
niebiesko zdjęcia Fabio
Zamariona, który pozamykał w
starannie skomponowanych kadrach
kręte schody, odbijające się w
lustrach twarze, schnące kwiaty,
symbolizujące tu wnętrze
bohaterki. Tornatore stworzył
film atakujący mocno zmysły.
Klimat jest tu gęsty jak
listopadowa mgła, co widzom,
którzy wolą subtelniejszą
atmosferę w kinie, może się nie
podobać. Mnie jednak
"Nieznajoma" uwiodła od
pierwszych chwil. Podobnie
oczarował mnie reżyser, który
dokładnie zaplanował i
przemyślał każde ujęcie, scenę,
zwrot akcji. A jednak jego film
wstrząsa swoją gwałtownością i
nieobliczalnością, przypomina
trochę jazdę kolejką górską. Ale
czy nie takich właśnie -
mocnych, ale bezpiecznych emocji
szukamy w kinie?
FENOMEN!!!
ten film to po prostu
fenomen polskiej kinematografii.
Film ten zasługuje na miano
bestselleru kinowego.
Ciemna strona
rzeczywistości...
Miłość syna do ojca i
odwrotnie.Wynaturzenie ojca,
skrywane przed synem
itd.Wielowątkowa akcja, a
dopełnieniem jest fantastyczna
muzyka urzekająca pięknem
brzmienia. Polecam
Miłość? czy przyjaźń?
Motorem działania jest tu
poezja, ona połączyła dwoje
ludzi: niewidomą Jadwigę i
Mirona. Niezaradność Mirona w
życiu codziennym, znajduje
akceptacje Jadwigi, która jak
żona opiekuje się Mironem.
Nasuwa się wniosek iż bez
mężczyzny kobieta nie jest w
stanie w pełni się zrealizować,
a mężczyzna bez kobiety
przepadłby z kretesem :)
Rozkosz dla serca
film o miłości, która by
się zrealizować musi pokonać
wiele przeszkód.Zapierające dech
w piersiach sceny taneczne.Do
głosu dochodzą tu różnice
rasowe, podział na niższe i
wyższe sfery, co sprawia iż
związek ludzi z wyższej sfery z
niższą nie ma racji bycia.Film
piękny, polecam jak
najbardziej.
kontrowersyjny
zmusza odbiorcę do
myślenia.Ciekawy, ukazuje
mentalność,życie oraz zwyczaje
Indian. Ich pojmowanie znaczenia
świąt wielkanocnych i tego co
się wydarzyło przed
Zmartwychwstaniem - odbiega od
naszej mentalności i wiary
katolickiej. W filmie
przeplatają się ze sobą wątki
miłości, nienawiści,zazdrości.
Zatracają się granice pomiędzy
jednym a drugim co powoduje, że
Madeinusa i jej siostra bez
żadnych skrupułów przechodzą z
jednej skrajności w drugą. Córka
z zimną krwią zabija ojca z
błahego powodu. Warto się wybrać
na ten film :)
PRZEJMUJĄCY
duże wrażenie wywarła na
mnie scea pogrzebu młodej
narkomanki i ostatnie pożegnanie
przez jej kumpli-narkomanów.Gra
aktorska Michała Żebrowskiego
jako kapłana-wspaniała.
Perypetie młodego,pełnego życia
człowieka,który zostaje w pewnym
sensie"odepchnięty"przez
kościół,zdany na samego
siebie;uczą pokory,walki z
cierpieniem,ze zwątpieniem i
pokusami.Zdesperowany ksiądz nie
odnajduje ukojenia w
odosobnieniu więc chce zakończyć
swe życie.Bóg jednak ma inne
plany wobec niego i daje mu to
wyraźnie do
zrozumienia,krzyżując jego
plany.Spotkanie z trójką
młodych,podróżujących ludzi
przynosi zmianę w życiu księdza
Jana.Zastanawia mnie to gdzie
byli przełożeni księdza
Jana,podczas jego
tułaczki,choroby,załamania?zosta
wili go samego,bez pomocy,bez
wsparcia a przecie on był jednym
z nich-był kapłanem tak jak oni
wszyscy.Nawet dla matki nie
liczyło się to,że syn jest
chory,tylko to że jaki wstyd
przed ludźmi.Dobry film,
pozostawia dużo do myślenia.
WZRUSZAJĄCY
Łączy w sobie trzy wątki.
Ukazane są trzy rodziny całkiem
sobie obce, które jednak coś
łączy.Zawarta jest tu nauka do
czego moze doprowadzić zabawa
dzieci bronią i pozostawianie
ich bez opieki. Wzruszająca jest
postawa męża(Brada Pitta)który
troskliwie i z poświęceniem
opiekuje się ranną żoną oraz
bezinteresowna pomoc jaka
została i udzielona przez
jednego z tubylców.Dzięki tej
pomocy kobieta
przeżyła.Dramatyczne były te
chwile oczekiwania na pomoc
medyczną.Film wzrusza a jeszcze
do tego przyczynia się muzyka
Gustavo Santaolalli-po prostu
urzekająca swym pięknem i
niezwykłą głębią.Zmusza do
zadumy.
DOBRY!!!
Momentami jakby trochę
nudnawy, jednak z czasem film
intryguje i wciąga przebiegiem
akcji.Zawiera się tam wszystko
co może spotkać nas w życiu ;
wielka miłość, zdrada,podstęp i
to że najgorsze bydle ma
sumienie, które go wcześniej czy
później ruszy. Szkoda mi tej
dziewczyny, że musiała tak
bezsensownie, na marne zginąć.
Film wart zobaczenia. Polecam
jak najbardziej :))
ŚWIETNY :)
Chorobliwa obsesja na
punkcie perfum. Obdarzony przez
naturę niezwykłym darem
fenomenalnego węchu, mężczyzna
nie potrafi zapanować nad coraz
to większą chęcią stworzenia
doskonałego zapachu, aż posuwa
się do szereg zabójstw młodych
kobiet. Film pokazuje walkę ojca
o życie córki, jak wielka
potrafi być miłość ojca do
córki(ale czy tylko w obliczu
zagrożenia,niebezpieczeństwa?)Ni
estety,zwycięża zło-córka
zostaje zamordowana. Gdy
człowiek bardzo czegoś chce,w
końcu to osiągnie.Tylko trzeba
szczerze i mocno chcieć a cel na
pewno będzie
osiągnięty.Przykładem tego jest
ten film. Polecam, wart
obejrzenia. A muzyka - po prostu
boska!!!
Piękny ale Przerażający.
Film piękny ale chwilami
przerażający.Pokazuje dzieje
zakazanej miłości i czym taka
miłość się kończy.Widać tu
potęgę miłosi dla której
człowiek zdolny jest poświęcić
życie.Zarazem ukazana jest tu
druga strona-zło,gdzie króluje
Święta Inkwizycja, a więc
przemoc,fałsz,gwałt,śmierć,
niesprawiedliwość.Najbardziej
ujmująca,według mnie, ściskająca
za gardło historia pięknej,
niewinnie uwięzionej dziewczyny,
która opuszcza więzienie w
opłakanym stanie.Tak nieludzko
można skrzywić psychikę
człowieka i pozbawić go
samoświadomości.Obraz
deportacji, gwałtu i przemocy
wobec ludu w połączeniu z muzyką
jest jak dłuto w ręku
rzeźbiarza.Na pewno niejednej
osobie zakręci się łezka w oku.
Polecam! Naprawdę warto:)
dużo śmiechu:)))
świetna komedia.Śmiechu co
niemiara aż do bólu brzucha.
Mankament w tym że trochę
wulgarny, tematami rozmów
głównie jest seks.Obrażana jest
płeć żeńska, kobiety nazywane są
ku..., suki-co poniża
kobiety.Poza tym to świetna
komedia. Polecam jak najbardziej
ale nie dla dzieci. Tak
uważam.
bardzo ładny film!!!
Film dla każdego,
średniego i dużego i małego.
Film traktuje o przyjaźni.
Pokazuje piękno przyjaźni między
chłopakiem a dziewczyną,
zdrowej, czystej przyjaźni.Uczy
pokory a co najważniejsze jak
odpłacać dobrem za zło.Nasuwa
się więc z tego wniosek: tylko
serdecznością i łagodnością jest
się w stanie przełamać falę
wrogości i nienawiści
otoczenia,przemienić niejedno
zatwardziałe serce w skarbiec
łagodności.
Tragiczny wypadek jaki ma
miejsce w tym filmie, napawa
smutkiem i przysłania wszystko
to co wydarzyło się
wcześniej.Dobrze jednak wiemy,że
wszystko co dobre szybko się
kończy.Bardzo ładny film dla
całej rodziny. Polecam
wszystkim:)
bajeczka
dobra bajeczka dla dzieci,
dobry dla tych co chcą się
rozerwać, odprężyć. Fajny.
FENOMENALNY!!!
Super film! Może być dla
każdego szkołą jak walczyć z
przeciwnościami losu, jak sie
nie poddawać. Akcja z życia
wzięta bo każdy pracujący ma na
pewno takie lub podobne sytuacje
w pracy.Dobra szkoła!Też super
komedia, każdy coś znajdzie dla
siebie, co go zainteresuje.
Polecam:)
gresi
Bardzo dobry film!na
początku niepokoiła mnie ta
cisza,śmieszyła mnie.W miarę
oglądania dało się zauważyć
jakie głębokie przesłanie kryje
się w tym filmie.W ciszy, w tej
wielkiej ciszy można usłyszeć
dużo więcej niż normalnie w
zgiełku codzienności.Film
pokazuje bardzo wyraźnie, że
tylko w nieskończonej ciszy
można zacząć słyszeć.
to historia nietypowego szantażu. Film zaczyna się dramatycznym wypadkiem a wszystko rozgrywa się bez słów. Od samego początku oglądania nasuwa się pytanie: o co właściwie chodzi w "Nadziei"? Reżyser razem z scenarzystą podsuwają nam tu tropy metafizyczne. Dezorientował mnie tu brak jasno określonej konwencji obrazu. Atutem filmu jest z kolei kilka solidnie skonstruowanych postaci. Mnie przekonała sylwetka, co prawda tragiczna- osadzonego w więzieniu Michała, brata Franciszka. Mężczyzna rozdarty między poczuciem winy a przekonaniem o słuszności popełnionej zbrodni, pogrąża się w beznadziei i rezygnacji. Zaś główny bohater, anemiczny, bez przerwy moralizujący. Ma się ochotę zrzucić gówniarza ze schodów. Jest on jednak świadkiem kradzieży obrazu a złodziejem okazuje się człowiek wpływowy, właściciel galerii i znawca sztuki. Powinien spędzić resztę życia w więzieniu, ale ktoś daje mu ostatnią szansę...